Η ελιά

Η ΕΛΙΑ

Ένα σύννεφο ασημένιο η ελιά

Σύννεφο που τριγυρίζει τα χωριά.

 Σύννεφο που τα κλαριά του λεν ειρήνη

 Σύννεφο που όλο δουλεύει και όλο δίνει.

 Σύννεφο που αντί χαλάζι ρίχνει ελιές

 Σύννεφο που ανηφορίζει στις πλαγιές.

 Σύννεφο που στέρεο στέκει στον καιρό

 Σύννεφο που φέρνει λάδι αντί νερό.

 Ένα σύννεφο ασημένιο η ελιά

 Σύννεφο άγιο που αγκαλιάζει τα χωριά.

                                                        της Ρένας Καρθαίου

Ήρθε ο καιρός για να μιλήσουμε για το ευλογημένο δέντρο της ελιάς...

Το περιγράψαμε, μιλήσαμε για τα προϊόντα που μας προσφέρει και επικεντρωθήκαμε στη διαδικασία παραγωγής του λαδιού, παρακολουθώντας μάλιστα ένα σχετικό 

εκπαιδευτικό animation στον η/υ της τάξης μας. 

Ανάμεσα στις πολλές δραστηριότητες, ασχοληθήκαμε ιδιαίτερα με τη παρουσία του δέντρου της ελιάς στην τέχνη : 

στον η/υ θαυμάσαμε και παρατηρήσαμε πολλά ζωγραφικά έργα τέχνης με θέμα την ελιά, με διαφορετικές τεχνοτροπίες και αποφασίσαμε να ζωγραφίσουμε τις δικές μας ελιές, σε ακουαρέλα με τέμπερες, αυτή τη φορά όμως χωρίς πινέλο αλλά με ... τα δάχτυλα! 

Η διαδικασία ήταν λίγο χρονοβόρα, λόγω του ότι έπρεπε κάθε στάδιο να στεγνώσει προτού προχωρήσουμε στο επόμενο, αλλά άξιζε τον κόπο : 

τα έργα των παιδιών είναι καταπληκτικά!

Την ελιά και το λάδι τιμά η ελληνική λαϊκή παράδοση, μέσα από τη ζωγραφική (εδώ) αλλά και το τραγούδι. Ανάμεσα στις χρήσεις του λαδιού στην καθημερινή μας ζωή, είναι και το άναμμα του καντηλιού με νερό, λάδι και φιτίλι. Πολλά παιδιά δεν γνώριζαν τη διαδικασία. Έτσι μιλήσαμε γι' αυτήν και θυμηθήκαμε το λαϊκό παραδοσιακό κλιμακωτό τραγούδι "Ντίλι - ντίλι".

Το ακούσαμε, τονίσαμε τη διαδοχικότητα με εποπτικό υλικό και μάθαμε να το τραγουδούμε. Και στο τέλος ... χορός!