Κοιμούνται και ονειρεύονται...

Το παιχνίδι της φαντασίας και της δημιουργίας συνεχίζεται.
Σε κάθε παιδί, ατομικά, δίνεται μία σειρά εικόνων από έργα τέχνης, που εικονίζουν ανθρώπους που κοιμούνται. Κάθε παιδί επιλέγει την εικόνα που του αρέσει (η εικόνα κατόπιν "αποσύρεται" από τις επιλογές των άλλων παιδιών). Παρατηρούμε την εικόνα και συζητούμε γύρω από αυτήν, αρχίζοντας τη διαδικασία της μυθοπλασίας.
Που βρίσκονται, πως βρέθηκαν εκεί, γιατί τους πήρε ο ύπνος, τι έκαναν πριν κλπ. Στο τέλος τίθεται το ερώτημα : Τι όνειρο νομίζεις ότι βλέπει (ο άνθρωπος που εικονίζεται);
Τα παιδιά φαντάστηκαν τα όνειρα των ηρώων του κάθε έργου τέχνης, τα εξιστόρησαν προφορικά στη νηπιαγωγό, η οποία τα κατέγραφε και στη συνέχεια, σε εξατομικευμένα και ειδικά διαμορφωμένα φύλλα εργασίας, τα απεικόνισαν με τη ζωγραφική τους.
Παρακάτω παρατίθενται τα έργα τέχνης, οι ιστορίες των παιδιών και η ζωγραφική απεικόνισή τους :

Πορτρέτο της Μαργαρίτας που κοιμάται, Henri Matisse, 1920

"Βλέπει ότι είναι καλοκαίρι και πήγε στη θάλασσα και είναι χαρούμενη. Έκανε βουτιές και έτρωγε παγωτό. Και ήταν και οι γονείς της. Κάναν αγκαλιά γιατί ήταν χαρούμενοι που ήταν στη θάλασσα. Και πήγαν να ψήσουν σουβλάκια δίπλα στη θάλασσα. Είχαν τροχόσπιτο που ήταν κι αυτό δίπλα στη θάλασσα. Ζούσαν ευτυχισμένοι εκεί στο τροχόσπιτο."

Στο κρεβάτι, Ανρί Τουλούζ Λωτρέκ, 1893

"Η μαμά βλέπει ότι είναι ήσυχη επειδή κάθε μέρα μαλώνουν όταν κάνουν κάτι κακό τα παιδιά. Βλέπει ότι πια δεν μαλώνουνε γιατί θέλει ησυχία. Είναι πολύ κουρασμένη.

Ο μπαμπάς έβλεπε ότι δεν πήγε στη δουλειά και έβλεπε τηλεόραση, έβλεπε μπάλα και θα νικούσε η ομάδα του και μετά θα το άλλαζε [το κανάλι της τηλεόρασης]."

Υπνάκος – Gustave Caillebotte 1877

"Είδε τον καλό Σπάιντερμαν, που ήθελε να νικήσει τον μαύρο [Σπάιντερμαν] σε ένα μαγαζί. Παλεύανε και νίκησε ο κόκκινος τον μαύρο."

Λουόμενη κοιμάται στην παραλία, Fernando Botero, 2001

"Βλέπει ότι κολυμπάει και κάνει σέρφινγκ. Ήρθε ένα μεγάλο κύμα και δεν την πλάκωσε, αυτή πέρασε πάνω από το κύμα, το έχω δει. Οι άνθρωποι στην παραλία φωνάζανε και γελούσαν, τους άρεσε πολύ και χτυπούσαν παλαμάκια. Μετά πήγαν στο μπαρ και η γυναίκα ήπιε καφέ με τους φίλους της. Μετά πήγε στο σπίτι της με τις σαγιονάρες."

                                                                  Παιδιά που κοιμούνται, Vasily Perov, 1870

"Το παιδάκι βλέπει ότι έχει ένα σπίτι, ένα σπίτι ζεστό, φωτεινό και διακοσμητικό [διακοσμημένο], όμορφο. Στο σπίτι είναι ο μπαμπάς και η μαμά και βλέπαν τηλεόραση. Το παιδί μπαίνει στο σπίτι και είναι χαρούμενο και κάθισαν και τρώγανε γιουβαρλάκια."

Γυναίκα ξαπλωμένη κοιμάται – Felix Vallotton 1899

"Βλέπει ότι πάει σ’ ένα σπίτι και ανεβαίνει τις σκάλες. Πάει στο παράθυρο και βλέπει τον κόσμο που φεύγει, πάει στο σπίτι του. Φεύγει κι αυτή, πάει σπίτι της."

H ωραία κοιμωμένη, Edward Burne-Jones, 1890

"Η βασιλοπούλα βλέπει ότι ήταν μικρή και πηγαίνανε μαζί με τους γονείς της βόλτα. Τώρα μπορεί οι γονείς της να πεθάνανε. Πήγανε να ψωνίσουν στο παζάρι. Εκεί της πήρανε φορέματα και ένα δαχτυλίδι. Το φόραγε αλλά ήταν μαγικό και χάθηκε. Το έψαχνε, το έψαχνε και δεν το βρήκε, χάθηκε."

Ηλικιωμένος κοιμάται -Ρέμπραντ, 1629

"Ονειρεύεται έναν βάτραχο, να παίζει μαζί του. Παίζανε χαρτιά και τρώγανε γιουβαρλάκια. Μετά πήγαν έξω στην αυλή και παίζανε στη τσουλήθρα τη μεγάλη και μετά μαζί στήσανε μία σκηνή για βάτραχους και μία σκηνή για γέρους. Εκεί έβλεπε ο βάτραχος ειδήσεις, όπως ο γέρος και μετά από τόσο παιχνίδι, κοιμήθηκαν."

Ονειρεύεται – Paul Gauguin 1892

"Βλέπει ότι έχει μπαλόνια και κρατάει τα μπαλόνια και πετάει. Έχει πολλά μπαλόνια, χρωματιστά, κόκκινα, πράσινα, μοβ, ροζ… Την πήγαν σ’ ένα βράχο που εκεί έβγαζες φτερά. Και έβγαλε φτερά και πετούσε μόνη της. Πήγε στο διάστημα, στον ουρανό."

Ο κοιμώμενος τσιγγάνος, Henri Rousseau, 1897

"Ο άνθρωπος βλέπει ότι κρατάει ένα γιουκαλίλι και παίζει μουσική. Παίζει μουσική στον βασιλιά των λιονταριών και μετά ο βασιλιάς των λιονταριών τον είπε να γίνει αυτός ο βασιλιάς των λιονταριών επειδή του άρεσε η μουσική. Και μετά έγινε αυτός ο βασιλιάς των λιονταριών, όμως τα λιοντάρια δεν τον ήθελαν και τότε στεναχωρήθηκε. Μετά σκέφτηκε πως πρέπει να είναι ένας άλλος ο βασιλιάς. Σκέφτηκε να παίξει ξανά μουσική και να έρθουν οι τίγρεις. Οι τίγρεις τον συμπάθησαν όλοι εκτός από τον βασιλιά και έφυγε ξανά."