Ο βασιλιάς της ζούγκλας

Στα πλαίσια του δικτύου "Γλώσσα και Τέχνη : Ιστορίες και Εικόνες" επεξεργαστήκαμε μέσα στην τάξη, τη φωτογραφία της Τζιλ Μέριτ, η οποία ήταν υποψήφια των φωτογραφικών βραβείων "The comedy wildlife" για το 2017.

  

Αφού παρατηρήσαμε το λιοντάρι και συζητήσαμε για τη φωτογραφία, τα παιδιά δημιούργησαν μία ιστορία :

"Μια φορά ήταν ο βασιλιάς της ζούγκλας, το λιοντάρι. Και ήθελε να κυνηγήσει ζώα και βρυχάται. Πήγε να κυνηγήσει τσιτάχ, δεν βρήκε όμως τσιτάχ πουθενά και έψαχνε για ζέβρες. Ούτε ζέβρες δεν βρήκε. Έψαξε να βρει αντιλόπες, βρήκε μόνο ένα παιδί αντιλόπη, όμως δεν έπρεπε να το φάει, μόνο μεγάλες κυνηγάει. Δεν το κυνήγησε επειδή ήταν μικρό και δεν τρέχει πολύ γρήγορα. Δεν έβρισκε να φάει και μετά κουράστηκε, χασμουρήθηκε και έπεσε να κοιμηθεί κάτω από ένα δέντρο."

Λίγο καιρό αργότερα, επανήλθαμε σ΄αυτή τη δράση. Είδαμε πάλι τη φωτογραφία και διαβάσαμε την ιστορία. Θα μπορούσαμε να την μετατρέψουμε σε ποίημα; Τα παιδιά με ενθουσιασμό, ρίχτηκαν στη δουλειά. Βρήκαμε ομοιοκαταληξίες, ακολουθήσαμε την πλοκή της ιστορίας και δώσαμε μια ποιητική μορφή στην ιστορία μας. 

Το λιοντάρι το φοβερό,

πεινασμένο και άγριο,

ψάχνει να βρει φαγητό.

Πάει να βρει τσιτάχ.

όμως δεν βρήκε, αχ!

Ζέβρες πήγε για να βρει

όμως δεν βρήκε και τόσο πολύ.

Αντιλόπη έψαχνε να βρει

αλλά βρήκε μια μικρή.

Την λυπήθηκε πολύ.

Πεινάει,

αλλά δεν βρίσκει να φάει.

Έπεσε να κοιμηθεί,

όνειρο να δει

τραπέζι γεμάτο με φαΐ.

Το λιοντάρι μας έγινε κούκλα, μία για κάθε παιδί...

... και μετά παίξαμε την ιστορία μας στο κουκλοθέατρο!